بررسی فاصلۀ موجود بین کتاب‌های فارسی دورۀ پیش‌دبستانی و اول دبستان از لحاظ محتوا و شیوۀ آموزش زبان فارسی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه پیام نور واحد تفت، ایران

2 استادیار دانشگاه فرهنگیان

3 دانش‌آموختۀ کارشناسی‌ارشد برنامه‌‌ریزی درسی دانشگاه پیام نور تفت، ایران

چکیده

      آموزش و پرورش با سه رکن اساسی شناخته می­شود: معلم، دانش­آموز و کتاب درسی. محتوای کتاب درسی، محور اصلی و نقشۀ راه دستیابی به اهداف خرد و کلان آموزش و پروش در هر جامعه­ای محسوب می‌شود. از بین مقاطع تحصیلی، مقطع ابتدایی به­عنوان سرآغاز شکل­گیری شخصیت و آموزش، پایه­ای­ترین سال­های تعلیم و تعلم و از میان کتب درسی، کتاب فارسی، به­عنوان آموزش­دهندۀ زبان رسمی و ملی جامعۀ ما، مهم­ترین کتاب به‌شمار می­آیند. از این­رو، هدف اصلی این تحقیق، تحلیل محتوای کتاب­های فارسی پیش­دبستانی و اول ابتدایی و مقایسة ایندو بوده­است. روش این تحقیق، تحلیل محتوای کیفی-صوری است و تمامی محتوای کتاب­های یادشده (تصاویر، واژه­ها، مطالب) به­عنوان نمونۀ آماری و واحد تحلیل در نظرگرفته­شده­اند. نتایج تحقیق نشان­داد که در دورۀ پیش­دبستانی و پایۀ اول ابتدایی از بین مفاهیم محوری، خانواده (روابط خانوادگی، اعضای آن و...) در رتبۀ اول و سپس به­ترتیب، آداب معاشرت (دوستان، معلم، افراد مختلف)، شناخت محیط اطراف (جانوران، گیاهان و دیگر عناصر محیطی)، بهداشت سلامتی و بالاخره امنیت و رفتارهای ایمن، دارای بیشترین ضریب تأثیر هستند. در بین مهارت­های اجتماعی، روابط بین فردی، احترام، ادب و اخلاقیات، مراقبت از حیوانات و گیاهان، رفتارها و مراقبت‌های بهداشتی ومرتبط با سلامتی، به­ترتیب از اهمیت بالاتری برخوردارند. از بین مهارت­های چهارگانه (شنیدن، گفتن، خواندن و نوشتن) وجه غالب در دورۀ پیش­دبستانی، بر شنیدن و گفتن و تصویرخوانی است؛ ولی در سال اول ابتدایی، مهارت­های خواندن و نوشتن نیز به آن اضافه شده­است. در مجموع، هماهنگی بالایی بین کتاب فارسی دورۀ پیش­دبستانی و اول ابتدایی وجود دارد؛ اما غفلت از مهارت­های نوین، مانند سواد رسانه­ای، فضای مجازی، آداب ترافیک و شهرنشینی در هر دو کتاب مشهود است.

کلیدواژه‌ها