بنیان‌های تربیتی کودک در گفتمان سعدی و مبانی نظری سند تحول بنیادین آموزش‌و‌پرورش

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 مامور آموزشی دانشگاه فرهنگیان

2 دانشیار گروه زبان و ادبیات دانشگاه فرهنگیان تهران ایران

چکیده

هدف: این جستار با هدف بازشناسی مبناهای محیط‌گرایی و ذات‌گرایی در تربیت کودک در اندیشه سعدی و مقایسه با جایگاه همین مبناها در مبانی نظری سند تحول بنیادین آموزش و پرورش انجام گرفت.
روش و مواد: روش انجام مطالعه، کتابخانه‌ای بود که با مراجعه به منابع و اسناد مرتبط با موضوع انجام شد. اسناد مورد نظر به صورت نظری و هدفمند از دو اثر سعدی به نام بوستان و گلستان و مبانی نظری سند تحول بنیادین آموزش و پرورش انتخاب گردید. واحد نمونه متناسب با مطالعات کتابخانه‌ای با مراجعه به اسناد انتخاب شده، باب‌های مربوط به تربیت در دو اثر گلستان و بوستان و متن مبانی نظری سند تحول انتخاب شد. داده‌ها با کمک فیش‌برداری و یادداشت‌برداری گردآوری و با استفاده از روش مرور و تحلیل متن، مورد واکاوی قرار گرفتند.
یافته‌ها و نتیجه‌گیری: در فرایند گردآوری، تحلیل و مقایسه داده‌های استخراجی از متون در نهایت، سه رویکرد از هم تفکیک شد که مقوله‌ی تربیت را از زاویه متفاوتی بررسی کردند: دیدگاه ذات‌گرایی، دیدگاه محیط‌گرایی و دیدگاه تلفیقی(ذات‌گرایی/محیط‌گرایی). در نتیجه تحلیل‌ها مشخص شد که سعدی مقوله‌ تربیت را از زاویه‌ی هر دو رویکرد مدنظر داشت و هر دو عامل (وراثت و محیط) را در چگونگی تربیت مؤثر می‌دانست. رویکرد کلی مبانی نظری سند تحول نیز همسو با نگرش سعدی یک رویکرد تلفیقی به مقوله تربیت داشت، هرچند در نهایت اراده‌ء فرد را تعیین کننده معرفی‌کرده است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات