نقد و ارزیابی ساختار و محتوای کتاب آموزش زبان فارسی لی شیان براساس چارچوب نظری «لارسن فریمن» و «کِم» و «پنینگنون»

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیات علمی دانشگاه تهران

2 مربی دانشگاه مطالعات بین المللی شی آن چین

10.48310/rpllp.2024.16737.1154

چکیده

دستور زبان آموزشی شامل مجموعه‌ای از ساختارها و قواعدی است که برای مقاصد آموزشی و ارزیابی و جهت استفادة آموزگاران گردآوری شده‌است. در حوزة آموزش دستور زبان فارسی به غیر فارسی زبانان نیز کتاب‌هایی در خارج از ایران نوشته‌شده‌است. یکی از کتاب‌های ارزشمند و کاربردی کتاب " دورۀ آموزشی زبان فارسی" اثر لی شیان است که در ضمن مکالمه قواعد دستوری و آواشناسی زبان فارسی را نیز در بر می‌گیرد. لذا در این پژوهش، از حیث اهمیتی که نگارش دستور زبان‌های آموزشی در یادگیری فراگیران زبان دارد، براساس چارچوب نظری «لارسن فریمن» و «کِم» و «پنینگون» به نقد و ارزیابی این‌ اثر پرداخته می‌شود. نتیجه این بررسی نشان می‌دهد لی شیان مطابق با نظریه لارسن فریمن به سه سطح آواشناسی، صرف و نحو به صورت همزمان و در قالب هر درس توجه داشته‌است؛ لیکن درصد قابل توجهی از این کتاب به مباحث آواشناسی اختصاص یافته‌است که جنبه کاربردی دستور را کاسته ‌است. همچنین، نواقصی در تعاریف انواع کلمه مانند اسم، صفت، فعل، حرف اضافه، مصدر و غیره مشاهده می‌شود. در مواردی نیز مولف در آموزش قواعد دستوری دچار لغزش شده‌است مانند جملات ندایی و تعجبی و یا انواع مصوت‌های فارسی. علاوه بر این بسامد اندک نمونه‌های عینی و نیز تمرین و پرسش و پاسخ از جنبه کاربردی این اثر کاسته است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار