تدوین بسته قصه گویی مبتنی بر قصه های کهن و تأثیر آن بر مهارت های شناختی و اجتماعی کودکان دیرآموز

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

2 استادیار، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

3 استادیار، گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

چکیده

پژوهش حاضر با هدف تدوین بسته‌ای از قصه‌گویی مبتنی بر قصه‌های کهن و بررسی تأثیر آن بر مهارت‌های شناختی و اجتماعی کودکان دیرآموز انجام شد. این مطالعه با رویکرد آمیخته صورت گرفت؛ در بخش کیفی، از مصاحبه نیمه‌ساختاریافته با ۱۰ نفر از اساتید روان‌شناسی و متخصصان ادبیات کودک استفاده شد و در بخش کمی، ۳۰ دانش‌آموز دیرآموز ابتدایی در شهرستان جهرم به روش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون شرکت کردند. آموزش بسته قصه‌گویی طی ۳۰ جلسه برای گروه آزمایش اجرا شد. ابزار گردآوری داده‌ها شامل آزمون هوش وکسلر ۵ (WISC-V) و پرسش‌نامه مهارت‌های اجتماعی گرشام و الیوت (1990) بود. در بخش کیفی، مضامین اصلی و فرعی مرتبط با رشد مهارت‌های کلامی، شناختی و اجتماعی استخراج شد. یافته‌ها نشان داد آموزش بسته قصه‌گویی بر بهبود خرده‌مقیاس‌های مهارت‌های شناختی (درک مطلب کلامی، استدلال، حافظه فعال، سرعت پردازش) و مهارت‌های اجتماعی (خودکنترلی، همدلی، ابراز وجود، همکاری) اثر معناداری دارد. در نتیجه، بسته قصه‌گویی مبتنی بر قصه‌های کهن می‌تواند رویکردی مؤثر برای ارتقای توانایی‌های شناختی و اجتماعی کودکان دیرآموز در دوره ابتدایی باشد.

کلیدواژه‌ها