Analysis of the Holy Defense Narrative in the Story Collection of the Midday Moon Written by Shahriar Mandanipour

Document Type : Original Article

Authors

1 Department of Persian Language and Literature, Faculty of Language and Literature, University of Kurdistan, Sanandaj, Iran

2 Department of Persian Language and Literature, Faculty of Literature and Humanities, Tehran University, Tehran, Iran

Abstract

The Noon Moon, a short story collection by Shahriar Mandanipour, consists of eight stories, among which The Color of Noon Fire and The Sea of Tranquility are directly related to the Iran–Iraq War (Sacred Defense).This article examines the narrative structure and deep structure of these two stories. After identifying their narrative functions, we analyze their underlying structures and modes of narration. In The Color of Noon Fire, the preliminary function and eleven subsequent functions are arranged in a chain-like sequence. Similarly, in The Sea of Tranquility, six functions are combined in a sequential and chronological manner. Both stories feature single-axis, straightforward narratives without structural complexity. Mandanipour’s characterizations of military figures highlight the afflictions of war and emphasize the necessity of avoiding conflict. In The Color of Noon Fire, the underlying structure—human confrontation with an animal,the triumph of animalistic instinct,and the regression of man to his primal nature—aligns with the author’s depiction of the destructive consequences of war.In The Sea of Tranquility, Mandanipour adopts a different perspective:the Iranian soldier, despite his initial enmity, forgets the war when confronted with a defenseless, unarmed, and blind enemy soldier.His humanity overcomes his hatred, compelling him to risk his own life to save the enemy.

Keywords

Main Subjects

References

برگر، آرتور آسا (1380). روایت در فرهنگ عامیانه، رسانه و زندگی روزمره، ترجمة محمدرضا لیراوی، چ1، تهران: سروش.
پرینس، جرالد (1391). روایت شناسی (شکل و کارکرد روایت)، ترجمة محمد شهبا، چ1، تهران: مینوی خرد.
تشکری، منوچهر؛ قاسم‌پور، قدرت؛ بخشی، مریم (1394). «تحلیل پیرنگ در داستانهای کوتاه شهریار مندنی‌پور بر مبنای بوطیقای فرمالیسم»، هشتمین همایش پژوهش‌های زبان و ادبیات فارسی، 570-551.
تودوروف، تزوتان (1382). بوطیقای ساختارگرا، ترجمة محمد نبوی، چ2، تهران: آگه.
تودوروف، تزوتان (1388). بوطیقای نثر (پژوهش‌هایی نو دربارة حکایت)، ترجمة انوشیروان گنجی‌پور، چ1، تهران: نی.
تولان، مایکل جی (1383). درآمدی نقادانه -زبان‌شناختی بر روایت، ترجمة ابوالفضل حرّی، چ1، تهران: بنیاد سینمایی فارابی.
تیموری، توحید (1403). «فضاهای هتروتوپیایی (دگرسان) در داستان‌های شهریار مندنی‌پور: خوانشی فضا‌- مکان محور»، نقد ادبی، 17(65)، 49-91.
doi: 10.48311/ lcq.17.65.49
حنیف، محمد (1386). جنگ از سه دیدگاه (نقد و بررسی بیست رمان و داستان بلند جنگ)، چ1، تهران: صریر.
خانیان، جمشید (1383). از زمینه تا درونمایه (بررسی عناصر هفت‌گانۀ آثار ادبی در هفت اثر داستانی کوتاه از نویسندگان ایرانی)، چ1، تهران: سورۀ مهر.
رستمی، فرشته (1389). «ساختار صدا در داستان‌های مندنی‌پور: نقش زاویه دید در صدای داستان»، بوستان ادب، 2(6)، 99-125.
ریمو‌ن‌ـ‌کنان، شلومیت (1387). روایت داستانی: بوطیقای معاصر، ترجمة ابوالفضل حری، چ1، تهران: نیلوفر.
سلطانی، فاطمه؛ خدادادی، نگار (1401). «بررسی مؤلفه‎های پلیدشهری در داستان‌های مدرن مندنی‌پور». پژوهش‌نامه مکتب‎های ادبی، 6(18)، 52-29.
شربتدار، کیوان؛ انصاری، شهره (1391). «گروتسک و ادبیات داستانی، بررسی مفهوم گروتسک و کاوش مصداق‌های آن در داستان‌های کوتاه شهریار مندنی‌پور»، ادبیات پارسی معاصر، 2(2)، 105-121.
کرم‌پور، فرزانه و مهری بهفر (1384). بازتاب1: نقدهایی بر ادبیات داستانی معاصر ایران، چ1، تهران: هیرمند.
کمپبل، جوزف (1377). قدرت اسطوره، ترجمۀ عباس مخبر، چ1، تهران: مرکز.
محمدی، ابراهیم؛ صادقی، سمیه؛ فاروقی هندوالان، جلیل‌اله (1390). «اسطوره‌ای شدن زمان در چند داستان کوتاه شهریار مندنی‌پور»، فصلنامۀ زبان و ادبیات فارسی، 19(70)، 137-166.
محمدی، محمد حسین و کریمی، طاهره (1391). پیش نمون و انواع آن در داستان‌های شهریار مندنی پور، دوفصلنامه نقد داستان معاصر فارسی، 1(1)، 96-109.
محمدی، ابراهیم (1392). «برهم‌کنشی اسطوره و استعاره در داستان کوتاه شهریار مندنی‌پور»، فصلنامه متن‌پژوهی ادبی، 17 (58)، 29-45.
مکاریک، ایرناریما (1385). دانشنامه نظریه‌های ادبی، ترجمۀ مهران مهاجر و محمد نبوی، چ1، تهران: آگه.
مندنی‌پور، شهریار (1383). ارواح شهرزاد شهرزاد (سازه‌ها، شگردها و فرم‌های داستان نو)، چ1، تهران: ققنوس.
مندنی‌پور، شهریار (1388). ماه نیمروز، چ5، تهران: مرکز.
میرعابدینی، حسن (1386). صدسال داستان نویسی ایران، چ2، تهران: چشمه.
ناصری، شهلا و مالمیر، تیمور (1403). «پیکربندی روایت، کانونی‌سازی و نشانه-معنا‌شناسی داستان کوتاه ماه نیمروز»، پژوهش‌های زبان‌شناسی: نظریه و کاربرد، 2(2)، 49-78. doi: 10.22034/jls.2024.140795.1077

Files

Share

How to cite

Statistics